Here we go, or not?

Zondagochtend, de wekker ging om kwart over 4. Het was eigenlijk niet nodig, want we waren al wakker. Snel wassen en aankleden, broodjes smeren voor onderweg, even ontbijten en de auto inpakken. Precies om kwart voor 6 reden we weg, nog even Pa ophalen en dan naar schiphol. Het was super rustig op de weg, maar ja wat wil je op zondagochtend.

Mooi op tijd kwamen we aan op schphol. Lufthansa was meteen bij de eerste terminal. De koffers uitgeladen en hop naar binnen. Even een check op de vertrekborden en we moesten bij incheckbalie 29 zijn. Dat was Terminal 2. Nou ja we zijn op tijd, dus een stukje lopen dan maar. Daar aangekomen blijkt het de incheckbalie van United te zijn. We vliegen dus helemaal niet met Lufthansa maar met United. Maakt ons niet uit, als we er maar komen.

Inchecken ging vlotjes, dwz je moet tegenwoordig eerst op een paal inchecken, wat zonder hulp dus niet ging, je moet de afkorting van het vliegveld weten, je hotel kunnen vinden, als dat niet lukt gewoon de plaats waar je naar toe gaat, dan nog wat keuzes maken en dan mag je je koffers inleveren en krijg je je boardingpasses. Het was niet druk dus we waren meteen aan de beurt, hoewel we ruim op tijd waren, hadden we geen 3 plaatsen naast elkaar. Als we wat wilden regelen moesten we dat bij de gate doen. Wat over het algemeen wel lukt. Met het gewicht van de koffers ging het prima, wat wil je als de koffers ruim onder het gewicht zitten met 8 kilo aan eten. Dan door de paspoortcontrole, waar ze ook met de tijd zijn meegegaan. Je moet je paspoort op een scanner leggen, dan gaan er poortjes achter en voor je dicht. Je gezicht wordt gescanned en dan mag je door of niet. Wij mochten door, Lies niet, het poortje ging niet open. Gelukkig was de jongeman zo vriendelijk om het poortje open te doen. Ik denk dat het kwam doordat ze niet recht voor de camera stond. Waar Lies totaal geen notie van had. Maar goed, we zijn erdoor heen.

Op ons gemakkie door de winkeltjes, nog wat gegeten en gedronken en dan naar de gate. En.. in de rij voor de security check. Eerst nog even aan een tafeltje wat vragen beantwoorden en dan door een grote sluis heen, die checkt of je verborgen wapens hebt. Dan weer even wachten totdat je het vliegtuig in mag, en bij de balie vragen of ze 2 plekken naast elkaar willen regelen voor Lies en Mir. Dat gingen ze proberen. In het vliegtuig gingen ze proberen. Na eindeloos in de weg gestaan te hebben. Kregen lies en mir twee plaatsen naast elkaar, een rij voor mij. Het grappige was, dat de meneer naast mir, alleen reisde. En dat ik tussen een stel in zat. Maar nee, we konden nog geen zitplaatsen krijgen, die kregen we pas bij de gate zodat iedereen naast elkaar kon zitten, yeah right.

Maar goed, we zaten bij elkaar en de vlucht kon beginnen. Het werd 10.10. Het werd 10.20, het werd 10.30, het werd 10.40 en ja hoor er kwam enige beweging in het vliegtuig. Uiteindelijk reden we 10.45 bij de gate weg. Oorzaak: De wind was gedraaid dus moest er het een en ander verzet worden, zodat we van de juiste landingsbaan konden opstijgen. Wat dit voor gevolgen had, wisten we pas 12 uur later

En dan zijn we de lucht in. Het was een soepele vlucht, een beetje turbulentie af en toe, maar we hebben tijd ingehaald. Affijn, 12 minuten nadat we geland waren, waren we bij de gate. we hadden 1 uur en 40 minuten vanaf het moment dat we geland waren. Zou je zeggen ruim voldoende om de volgende vlucht te halen.
Het zou erom spannen. Als eerste was er natuurlijk de paspoort controle, een lange rij, met te weinig mensen om de paspoorten te controleren. Ik dacht, als we dat gehad hebben dan gaat het goed. Na een beetje voordringen, toen bleek dat we toch wel erg krap in de tijd kwamen, waren we snel door de controle heen.
Toen de koffers, deze waren snel gevonden, snel naar de drop-off voor de volgende vlucht. Oeps even vergeten dat we ook nog door de douane moesten, weer in de rij. Gelukkig niet zo lang. met nog 10 minuten te gaan, de koffers afgegeven.
Rennen naar de gate. En ja hoor, daar was weer de security check, weer een lange rij. Toch maar weer even voordringen. De mensen lieten het gelaten toe.
Snel er door heen. En dan rennen naar de gate.
En ja hoor, we waren te laat. Ruim 10 minuten.

Dan maar naar de balie van United, er zou nog een vliegtuig vertrekken om 1900 uur. Het zou even wachten zijn, maar we zouden in ieder geval nog vandaag aankomen. Als eerste waren we bij de balie. We wisten dat er nog meer zouden komen. En ja hoor daar kwamen de eersten. ook 3 personen. Mir zei nog, stop maar met rennen, vliegtuig is al weg. Dus die mensen ook in de rij. En later kwam mevr Ramirez, ook op weg naar Orlando.
Wij waren nog bezig met veranderen van de tickets toen de 3 mensen na ons al weer wegliepen. Zij hadden 3 plaatsen. Blijkbaar hadden wij niet zo'n snuggere medewerker, mr Riviera, want het duurde en duurde maar. Hij zei computerstoring, maar dan duurde het nog heel lang. Mevr Ramirez was ook al klaar. We stonden als eerste op de standby list. En als we niet meekonden dan konden we de volgende ochtend mee. We kregen ieder een voucher van 10 dollar om wat te gaan eten. Leuk, maar we hadden liever zekerheid over onze vlucht gehad.
Mr Riviera zei wel, dat als we het niet zouden halen, United voor een hotel en vervoer van en naar het hotel zou zorgen.
En nu maar wachten, we zijn wat wezen drinken en langs de subway geweest. Heerlijk eten. Hehe eindelijk was het bijna zeven uur, er waren wel een heleboel mensen in de wachtruimte. Maar we bleven hoop houden. Iedereen aan boord, hoeveel plaatsen waren er nog over.
Sh.. daar komen nog 4 mensen aan. Mevr Ramirez mocht als eerste aan boord. Daarna werden wij omgeroepen. Er was nog plek, voor 1 persoon. Ja dat doen we natuurlijk niet. Dus weer op weg naar een balie van United. Weer uitleggen dat we de connected flight gemist hadden, dat we standby hadden gestaan en dat we nu ingeschreven waren voor de volgende vlucht de volgende ochtend.

Het leek wel een herhaling van ons eerste bezoek aan de balie, het duurde en duurde maar.
Konden wij wel op kosten naar een hotel? Uiteindelijk wel, maar waar waren de koffers.
Na wat speurwerk in de computer en met behulp van een college werden ze gevonden. Ze zaten in het vliegtuig dat net vertrokken was. Dus daar stonden we dan, met onze handbagage en ons zelf, bijna 24 uur later nadat we opgestaan waren.
We kregen 3 zakjes met shampoo, zeep en een speelgoed scheermesje en tandenborstel. Daar konden we het meedoen. Dan naar groundtransportation voor de shuttle naar het hotel. Gelukkig was die nog net niet weg. Het was 20 minuutjes rijden. Het was een net hotel Het parkinn hotel.
Even inchecken en toen naar de walmart. Het hotel regelde vervoer (heel netjes en behulpzaam) Na een half uur gewacht te hebben kwam de taxi, deze werd betaald en bracht mij netjes naar de walmart.
De meiden waren achtergebleven in het hotel, lies was doodmoe en wilde alleen maar slapen. Mir ging even douchen.
Bij de walmart aangekomen, zie de taxichauffeur dat ik weer een taxi moest bellen als ik terugwilde. Dat kon binnen in de walmart. Na wat boodschappen te hebben gedaan, schoon ondergoed, pyama's, gezichtschoonmaak spul een half uur in de rij voor de kassa's tussen alle mexicanen en negers en dan weer terug naar buiten. He das mazzel, mocht ook wel een keertje, daar stond een taxi. Dus hoefde ik niet te bellen.
22 dollar was de rit. Ik naar binnen het hotel in, of ze de taxi wilden betalen. Toen bleek dat deze al betaald was. en dat die eerste taxi op mij had moeten wachten.
Na 10 minuten discussie werd de taxichauffeur naar binnen geroepen en kon ik naar boven. Hoe het is afgelopen weet ik niet. Mir stond net op het punt om eens te gaan kijken waar ik bleef, zij was inmiddels gedoucht. En nu lekker slapen, want morgen was het weer vroeg op 5 uur gaat de wekker weer.